تمایل به بکارگیری کارت هوشمند؛ موردکاوی دانشگاه تربیت مدرس

در میان گسترش سریع استفاده از فناوریهای نو، تکنولوژی کارت هوشمند از رشد خیره کننده ای برخوردار بوده است. این فناوری به لحاظ برخورداری از ویژگیهای امنیتی بالا همچون کنترل دسترسی، توانایی اجرای همزمان دستورالعمل های مختلف، امکان ارتقاء عملکرد و به روز شدن قابلیت استفاده در زمینه های گوناگونی از جمله کارت های چند منظوره را دارا می باشد. تحقیق پیش رو امکان استفاده از کارت هوشمند در دانشگاه و تاثیر آن در کاهش فرایندهای اداری دانشگاه در کنار افزایش کارایی این سازمان را مورد سنجش قرار داده است. این موضوع از طریق مطالعه و تحلیل پاسخ دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس در تمایل ایشان به بکارگیری فناوری کارت هوشمند به عنوان یک کارت دانشجویی همه منظوره محقق گشته است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که فاکتور "مزیت نسبی و اثر آن بر استفاده کنندگان دانشگاهی" در مدل "تمایل به بکارگیری" بیشترین نقش را در ترغیب دانشجویان به استفاده از کارت هوشمند داشته است. این نتیجه نشانگر این است که به منظور اطمینان از پذیرش کارت هوشمند نخست، این فناوری باید خدمتی برتر نسبت به تکنولوژیهای ماقبل خود همچون کارتهای نوار مغناطیسی به کاربران ادامه دهد. در عین حال یافته ها نشان می دهد که عامل "امتحان پذیری" و "تصویر حاصل از استفاده" هیچگونه تاثیرآشکاری بر قصد استفاده از فناوری کارت هوشمند توسط کاربران نداشته است. نتیجه فوق ناظر بر این حقیقت است که فرهنگ ایرانی که به شکلی توسط فاکتور "تصویر حاصل از استفاده" نمایندگی می شود در کنار فاکتور "امتحان پذیری" که به نوعی بیانگر عاملی تحت عنوان آشنایی کاربران با این تکنولوژی در کاربردهای دیگر است، تاثیری بر تمایل ایشان در شروع به استفاده از کارت هوشمند به عنوان کارت دانشجویی چند منظوره نداشته است. بنابر نتایج این پژوهش دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس با احتمال بالایی، مایل به استفاده از کارت هوشمند چند منظوره می باشند. شاهد این مدعا پاسخ مثبت 97% درصدی (294 از 303 نفر ) به سوال مستقیم وجود نیاز به کارت دانشجویی هوشمند در کنار میانگین نمره 3.58 (درscale 1 تا 5 ) بنابر مدل تحقیق می باشد.